İstanbul Retina Enstitüsü
Anormal vitreus adezyonu olan hastalarda arka vitreus dekolmanının ilerlemesi makulada traksiyona neden olabilir. Bu traksiyon da fovea yüzeyinde anatomik değişikliklere, intraretinal pseudokist oluşumuna, fovea dekolmanına ve eğri görme gibi görme bozukluklarına yol açabilir. ‘‘VİTREOMAKÜLER TRAKSİYON’’ olarak adlandırabilmek için aşağıdaki anatomik kriterlerin hepsi en az bir OCT kesitinde gösterilmelidir:
- Retina yüzeyinden perifoveal vitreus korteksinin ayrılmış olması
- Foveanın 3 mm yarıçapı içinde vitreus korteksinin makulaya yapışık olması
- Makula adezyonuna fovea yüzey distorsiyonu, intararetinal yapısal değişiklikler, fovea dekolmanı gibi anatomik değişiklerin eşlik etmesi
Vitreomaküler traksiyon patogenezine anteroposterior ve tanjansiyel doğrultuda çekinti oluşturan kuvvetlerin neden olduğu düşünülmektedir. Bu kuvvetlerin boyutu ve gücüne bağlı olarak daha küçük yapışma alanlarının daha fazla komplikasyona neden olması beklenmektedir.
Vitreomaküler traksiyon, perifoveal alanda yapışıklık alanı ≤1500μm ise FOKAL, >1500 μm ise GENİŞ VİTREOMAKÜLER TRAKSİYON olarak alt gruplara ayrılmaktadır. Yapışıklık alanı geniş olan olgularda makulada genel olarak bir kalınlaşma, floresein anjiografide sızıntı ve kistoid makula ödemi görülebilmektedir. Fokal yapışıklıklar fovea yüzeyinde distorsiyona, fovea dekolmanına ve pseudokist oluşuma neden olabilmektedir. Pseudokist varlığı çoğunlukla görme keskinliğinde azalma ve görsel distorsiyona yol açar. Traksiyon gerilediğinde pseudokistler de zamanla kendiliğinden kaybolur.
Duker JS, Kaiser PK, Binder S, et all. The International Vitreomacular Traction Study Group Classification of Vitreomacular Adhesion, Traction, and Macular Hole. Ophthalmology 2013;120:2611-2619
