Amaç: Retinitis pigmentosa olgularında hiperreflektif odakların varlığını ve klinik önemini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Yetmiş yedi retinitis pigmentosa olgusu retrospektif olarak incelendi. Optik koherens tomografi ile 10 mm genişliğinde çapraz çizgili (cross-line) makula taramaları elde edildi. Hiperreflektif odaklar, optik koherens tomografide bulundukları yere göre sınıflandırıldı: makula içindeki dış katmanlar, makula sınırında merkezi 3 mm dışında ve koroid. Bazal ve 12. ay görme keskinliği ile diğer fundus özellikleri değerlendirildi.
Bulgular: Ortalama logMAR en iyi düzeltilmiş görme keskinliği 1. yılda 0,59 ± 0,66’dan (Snellen eşdeğeri 20/78) 0,74 ± 0,81’e (Snellen eşdeğeri 20/106) düştü. Altmış altı (%42,9), 105 (%68,2) ve 98 (%63,6) göz sırasıyla, makula içindeki dış katmanlar, makula sınırında merkezi 3 mm dışında ve koroid grubu olarak sınıflandırıldı. Hiperreflektif odakların varlığı, düşük görme, merkezi makula kalınlığın incelmesi ve elipsoid zon bozukluğu ile pozitif ilişkiliydi (P < 0,001). Daha kötü görme seviyesi, ileri yaş, makula tutulumu ve iki veya üç hiperreflektif odak grubunun bir arada bulunmasıyla ilişkilendirildi (sırasıyla, P = 0.014, 0.047, 0.019, <0.001). Hiperreflektif odaklar, kalın koroidli hastalarda ince koroidli hastalara göre daha sık izlendi. Üç hiperreflektif odak grubunun bir arada bulunması, daha hızlı görsel kayıp ile ilişkilendirildi (P = 0.034).
Sonuç: Hiperreflektif odakların varlığı retinitis pigmentosa olgularında yaygındır ve makula kalınlığı ile görme keskinliği için negatif bir prognostik gösterge olabilir. Kalın koroid, tüm hiperreflektif odak grupları, özellikle koroidal ile ilişkiliydi.
Huang CH, Yang CH, Lai YJ, et al. Hyperreflective foci as important prognostic indicators of progression of retinıtis pigmentosa. Retina. 2022;42(2):388-395. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34510128/
