Amaç: Peripapiller pakikoroid sendromu (PPS) ile ilgili literatür bilgisi çok sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı, multimodal görüntüleme kullanarak PPS’nin özelliklerini değerlendirmek ve bu antiteyi daha iyi anlaşılmasını sağlamak.
Gereç ve Yöntem: Üçüncü basamak merkezli retrospektif vaka serisi. Pakikoroid özellikleri olan ve pakidamarlar ile birlikte nazal makulada koroid kalınlaşması olan hastalar belirlendi ve çalışmaya dahil edildi. Hastalara fundus fotoğrafı, fundus otofloresans, optik koherens tomografi, fundus floresein anjiyografi ve indosiyanin yeşili anjiyografi uygulandı. Görüntüler iki retina uzmanı tarafından ayrı olarak analiz edildi.
Bulgular: Yaş ortalaması 52.2 olan 14 hastanın toplam 27 gözü çalışmaya dahil edildi. Yedi hastada bilateral ve altı hastada tek taraflı PPS izlenirken, bir hastanın ise tek gören gözü vardı. Toplam 21 PPS’li göz incelendi. Gözlerin %52.4’ünde retina pigment epiteli atrofik traktlar, dış retina atrofisi ve seröz PED’ler görüldü. Fundus floresein anjiyografide gözlerin %33’nde makulada geç sızıntı görüldü. Fundus otofloresans incelemede çoğu PPS olguda santral seröz koryoretinopatiye benzer özellikler izlendi.
Sonuç: Peripapiller pakikoroid sendromu, santral seröz koryoretinopati ile ortak bulguları paylaşmaktadır ve pakikoroid hastalık spektrumunda incelenen ayrı bir antiteden çok santral seröz koryoretinopatinin bir alt tipi olduğunu görünmektedir.
Kumar V, Azad SV, Verma S, Surve A, Vohra R, Venkatesh P. Peripapillary pachychoroid syndrome: New insights. Retina. 2022;42:80-87. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34935767/
