Amaç: Koroid neovaskülarizasyonu (KNV) olan gözlerde intravitreal ranibizumab injeksiyonu sonrası koroid kalınlığını incelemek.
Metod: Bu prospektif çalışmada başlangıç yükleme dozu sonrası gereğinde intravitreal ranibizumab injeksiyonu uygulanan 60 hastanın, KNV’li 60 gözü değerlendirildi. Çalışmadaki hastaların 20’sinde yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD), 20’sinde polipoidal koroidal vaskülopati (PCV) ve 20’sinde yüksek miyopi nedeni ile KNV gelişmişti. Koroid kalınlığı YBMD ve PCV’li hastalarda “enhanced dept imaging-EDI” OCT ile ölçüldü. Miyopik hastalarda ise koroid kalınlığı EDI-OCT modu bulunmayan standart OCT cihazı ile ölçüldü.
Sonuçlar: Ranibizumab tedavisi ile santral retinal kalınlık anlamlı şekilde azaldı (P < 0.001) ve görme keskinliği anlamlı şekilde arttı (P < 0.001). Ancak santral koroid kalınlığı (167.2 ± 108.3 μm) tedavinin 1. ayında (165.2 ± 107.8 μm, P = 0.120) ya da son muayenede (164.8 ± 107.7 μm, P = 0.115) anlamlı değişiklik göstermedi. Başlangıçta santral retina kalınlığı YBMD hastalarında gerek PCV’li (P =0.005), gerekse yüksek miyopili gözlerdekinden (P = 0.029) kalındı. Ancak tedavi öncesi yüksek miyopik gözlerde santral koroid kalınlığı hem YBMD’lu (P < 0.001), hem de PCV’li gözlerdekinden (P < 0.001) anlamlı şekilde inceydi. Bütün gruplarda ranibizumab tedavisi sonrası santral koroid kalınlığı ölçümlerinde anlamlı değişiklik kaydedilmedi.
Yorum: Ranibizumabın koroid kalınlığı üzerine etkisi, eğer mevcutsa, minimal düzeydedir.
Ellabban AA, Tsujikawa A, Ogino K, Ooto S, Yamashiro , Oishi A, Yoshimura N. Clin Ophthalmol. 2012;6:837-44. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22701085/