Amaç: Tip 2 diyabet hastalarda akut diyabet kontrolü sonrası koroid kalınlığının araştırılması.
Yöntem: Tip 2 diyabet olan 17 hastanın 17 gözü bu prospektif gözlemsel çalışmaya dahil edildi. Yoğun diyabet kontrolü programı uygulanması planlanan Tip 2 diyabet hastalar tedaviden önce ve tedaviden 2 hafta sonra penetrasyonu yüksek optik koherens tomografi ile değerlendirildi. Yoğun diyabet kontrolü protokolünden 2 hafta sonra koroid kalınlığındaki değişiklikler değerlendirildi ve farklı oftalmolojik ve genel parametre ile ilişkisi araştırıldı. Onyedi sağlıklı gönüllünün 17 gözü diyabetik hastalarla karşılaştırılmak amacıyla dahil edildi. Bu grupta da koroid kalınlığı başlangıçta ve 2 hafta sonra ölçüldü. Gözlemciler içi ve gözlemciler arası tutarlılık kontrol grubu kullanarak doğrulandı.
Sonuçlar: Gözlemciler içi (intraclass korelasyon katsayısı, 0.992) ve gözlemciler arası tutarlılık (0.982) subfoveal koroid kalınlığının ölçümünde yüksekti. İki hafta sonraki ortalama koroid kalınlığı (226 ± 56 µm) anlamlı olarak bazal ölçümlerden yüksekti (215 ± 52 µm, P < 0.05). Kontrol grubundaki bazal ve 2.hafta değerleri arasında anlamlı fark yoktu (bazal, 312 ± 113 ve 2. hafta değerleri, 307 ± 103 µm; P = 0.17). Kırma kusuru (P < 0.001), aksiyel uzunluk (P < 0.01), ve diyastolik kan basıncı (P < 0.01) ölçümleri anlamlı olarak 2. hafta koroid kalınlığındaki fark ile ilişkiliydi. Aynı zamanda tedavi öncesi vücut kitle indeksi (P>0.05) ve hemoglobin A1c (P>0.005) anlamlı olarak artmış koroid kalınlığı ile ilişkiliydi.
Yorum: Diyabetik hastalarda tedavi sonrası koroid kalınlığında anlamlı olarak artış izlendi. Farklı oftalmolojik ve sistemik parametre koroid kalınlığını etkilemektedir. Yoğun glisemik kontrol ve takibinde gelişen retinopati progresyonu arasında ilişki olabilir.
Jo y, Ikuno Y, Iwamoto R, et al. Retina 2014;34(6)1190-1198.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24853688/