Amaç: Diabetik retinopatisi (DR) izlenmeyen iki tip diabetes mellitus (DM) hastasında muayene ile belirlenemeyen maküler morfolojik değişikliklerin varlığını incelemek.
Metod: DR’si olmayan tip 1 DM’li 26 hasta ve tip 2 DM’li 34 hasta çalışmaya dahil edildi. Stereoskopik fundus fotografı ve optik koherens tomografiyi (OCT) de içeren kapsamlı muayeneleri yapıldı. OCT’de maküler retinal kalınlık (RT), ganglion hücre tabakası-iç pleksiform tabaka kompleksi (GC-IPL) kalınlığı, iç nükleer tabaka (INL) kalınlığı, dış nükleer tabaka (ONL) kalınlığı ve subfoveal koroidal kalınlık (SFCT) ölçümleri yapıldı. Ayrıca optik sinir etrafından retinal sinir lifi tabakası (RNFL) kalınlığı ölçüldü. Tüm sonuçlar yaş ve cinsiyet açısından özdeş kontrol grubu ile karşılaştırıldı.
Sonuçlar: Tip 1 DM’li grupta ortalama RT ve GC-IPL kompleksi kalınlığı kontrol grubuna göre anlamlı derecede ince tespit edildi (p < 0.05). RNFL kalınlığı hasta gruplarında kontrol gruplarına göre saat 9 hizasındaki ölçümlerde daha ince bulundu. SFCT ölçümleri gruplar arasında farklılık göstermiyordu. INL ve ONL kalınlıkları tip 1 DM’li hastalarda perisantral ve peripheral alanlarda ince bulunurken (p < 0.05) tip 2 DM’lilerde daha kalın olarak tespit edildi (p < 0.05).
Tartışma: Bu çalışma tip 1 DM’li hastalarda kısa süre içinde retinal tabakaların etkilendiğini ve nöral dokunun azalmaya başladığını göstermektedir. Diabet ilerledikçe ortaya çıkan nörodejenerasyon vasküler geçirgenliğe yol açarak retinal tabakaların kalınlaşmasına neden olabilir.
Chen Y, Li J, Yan Y, Shen X. BMC Ophthalmol. 2016;16:12.https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26781272/