Amaç: Diabetik makula ödemi tiplerini sınıflandırmak, diabetik makula ödemi tiplerinin morfolojik özelliklerini spektral domain optik koherens tomografi (SD-OCT) ile değerlendirmek ve SD-OCT bulguları ile görme keskinliği arasındaki ilişkiyi belirlemek.
Method: Diabetik makula ödemi tanısı almış 309 hastanın 406 gözü retrospektif olarak değerlendirildi. SD-OCT bulgularına göre 3 ayrı tip makula ödemi tanımlandı: diffüz makula ödemi, kistoid makula ödemi ve kistoid dejenerasyon. Seröz makula ödemi, vitreomakular arayüzey anomalileri, sert eksuda varlığı, fotoreseptör durumu gibi morfolojik özellikler ve bu özelliklerin görme keskinliği ile ilişkisi değerlendirildi.
Sonuçlar: En sık görülen diabetik makula ödemi tipi kistoid makula ödemi idi (%68.5). Gruplar arasında cinsiyet, diabetin ya da diabetik retinopatinin tipi arasında fark bulunamadı. Ancak kistoid dejenerasyon grubunda diffüz makula ödemi ve kistoid makula ödemi grupları ile karşılaştırıldığında semptomların süresi daha uzun, görme keskinliği daha düşük olarak bulundu. Yine kistoid dejenerasyon grubunda santral foveal kalınlık daha fazla, subfoveal koroid kalınlığı daha az, seröz makula dekolmanı oranı daha düşük ve dış retina hasarı oranı daha yüksek olarak bulundu.
Tartışma: Daha kötü fonksiyonel ve morfolojik sonuçların görüldüğü kistoid makula dejenerasyonu olan olgular, kistoid makula ödemi olan olgulardan ayrılmalı ve farklı bir grup olarak değerlendirilmelidir. Sıklıkla erken dönem diabetik makula ödemi olgularında görülen seröz makula dekolmanını, diabetik makula ödemi tipi olarak değerlendirmek yerine diabetik makula ödemine eşlik eden bir bulgu olarak değerlendirmek gerekir.
Serra Arf, Isil Sayman Muslubas, Mumin Hocaoglu, Mehmet Giray Ersoz, Hakan Ozdemir, Murat Karacorlu. Graefes Arch Clin Exp Ophthalmol 2020;258(6):1165-1172.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32152718/