Amaç: Miyopik traksiyonel makülopatide uzun dönem progresyon paternini ve risk faktörlerini değerlendirmek.
Yöntem: Miyopik traksiyonel makülopatinin prevalansı ve evresi, başlangıçta ve 2 yıllık takipte optik koherens tomografi ile değerlendirildi. Posterior stafilomun derecesi ve kubbe şeklinde maküla varlığı da değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya 610 ileri miyop hastanın 610 gözü analiz edildi. Başlangıçta epiretinal membran, miyopik retinoskizis ve maküler delik prevalansı %26,7, %12,1 ve %4,4’ten 2 yıllık takipte sırasıyla %41,1, %18,2 ve %9,5’e yükseldi. Epiretinal membran gözlerin %21.8’inde ilerledi ancak bu gözlerde görme keskinliği anlamlı olarak azalmadı. Gözlerin %6,8’inde miyopik retinoskizis, %14,8’inde makula deliği ilerledi. Miyopik retinoskizis veya makula deliği ilerlemesi olan gözlerde diğerlerine göre önemli ölçüde görme keskinliği azalması saptandı (P < 0.05). Çok değişkenli analizde, daha uzun aksiyel uzunluk, daha şiddetli posterior stafilom ve kubbe şeklinde makula yokluğunun miyopik traksiyonel makülopati progresyonu ile ilişkili olduğunu gösterildi.
Sonuç: Yüksek miyop gözlerde, uzun dönem görme keskinliği epiretinal membranı olanlarda nispeten stabil seyretmektedir, ancak miyopik retinoskizis veya makula deliği ilerlemesinden önemli ölçüde etkilenmektedir. Daha uzun aksiyel uzunluk, daha şiddetli posterior stafilom ve kubbe şeklinde maküla olmaması miyopik traksiyonel makülopati progresyonu için risk faktörleri olarak belirlendi.
Meng J, Chen Y, Cheng K, et al. Long-term Progression Pattern of Myopic Tractional Maculopathy: Outcomes and Risk Factors. Retina. 2023;43:1189-1197. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36977327/
